                                 |
30 mei 2009, D-Day -7
We zijn happy! Iedereen vindt zijn plekje aan boord. Ongelooflijk om te zien hoe de mannetjes zich steeds handiger en sneller door de boot bewegen en zich aanpassen aan 50 vierkante meter. Voor Mees waren de eerste dagen best heftig en wennen, nu lijkt het alsof hij niets anders gewend is. Maar ook wij zelf. Wat kan je eigenlijk snel wennen aan op reis zijn. Ook al hebben we nog geen meter gevaren, het voelt alsof ons nieuwe leventje al helemaal begonnen is. Eindeloos aanklooien met de mannetjes, veel lopen, en gewoon tegen elkaar aan praten of zwijgen in de kuip. We zijn relaxed en dat is lekker. Het is hier ondertussen een komen en gaan van bekenden en minder bekenden. Leuk om nog zoveel mensen even te spreken voordat we het straks per mail en telefoon moeten gaan doen. Nog 7 dagen!
23 mei 2009, Verhuisd! We hebben een paar hectische dagen in Denekamp achter de rug. We hebben veel opgeruimd, weggegooid of in dozen op zolder gezet. De jongens hebben inentingen gehad (gele koorts en hepatitis) en waren daar bijna een week ziek van, waardoor we ook nog een aantal slapeloze nachten hadden. Verder hebben we afscheid genomen van collega’s, heeft Mees getrakteerd bij de laatste keer peuterspeelzaal, was onze oppas voor het laatst en heeft Mees z’n laatste spetterles gehad. Vorige week zondag zijn de jongens met opa en oma mee naar huis gegaan, zodat wij onze handen vrij hadden om, met hulp van Matthijs, Jennifer en mijn moeder, alles in te pakken en naar zolder te verhuizen. Dinsdagochtend reden we met een volgestouwde Toyota Landcruiser voor het laatst uit Denekamp weg. Wat we voor onmogelijk hielden, is toch gelukt: alles wat in de auto zat, is in de boot ingeruimd. Woensdagmiddag hebben we de jongens bij opa en oma opgehaald. We wonen nu dus met z’n vieren in Rotterdam op de boot: onze wereldreis is begonnen! De jongens moeten wel weer wennen aan de boot. We voeren weer strijd over de zwemvesten die aan moeten. Pieter klautert heel handig de kajuittrap op en kan inmiddels ook uit de kuip klimmen, dus moet ook altijd een zwemvest aan. We zijn wel overgestapt op de ‘inflatable’ zwemvesten, want de vaststofvesten beperken de bewegingen (zeker voor Pieter) teveel. We genieten van het mooie weer en zijn al in Blijdorp geweest met de familie van Campen en in het Maritiem Museum bij het ‘Professor Plons’-‘pretpark’. Verder is het zoete inval en zit de kuip regelmatig vol met vrienden of familie. Omdat we merkten dat de jongens wat onrustig waren onder alle veranderingen, hebben we vandaag een rustdag ingelast. Dat was een groot succes. We hebben heerlijk op de boot aangeklooid en de jongens zaten duidelijk lekkerder in hun vel. Voor m’n gevoel is de grootste stress (het verhuizen) nu achter de rug. Natuurlijk hebben we nog wel ‘to-do’-lijstjes, maar die zijn overzichtelijk en we hebben nog twee weken om die af te werken. Ondertussen is overigens de wasmachine kapot geweest, maar gelukkig ook alweer gerepareerd (het beton zit er kennelijk toch niet voor niets in…). Kortom, we liggen op schema en genieten van ons nieuwe huis!
11 mei 2009, Laatste werkdag
Wat een ongelooflijk raar gevoel. Ik ben vanmorgen opgestaan en hoefde niet naar mijn werk. Ik heb het volgehouden tot na de koffie, daarna toch maar gewoon even gaan kijken. Wat laatste dingetjes opruimen. Vanmiddag nog één bespreking, maar toch, voorlopig is dit de nieuwe realiteit, werkeloos... Overigens werkt iedereen anders gewoon door, dus echt gezellig is het niet. We hebben nu alle tijd om deze week het huis op te ruimen en alles op zolder te zetten. Vanaf de 21ste wonen we in Rotterdam, op Elena. 3 mei 2009, Eén schaap
Een mooi moment, Mjolner is, na een mooie afscheidsborrel, vertrokken, het eerste schaap is over de dam. Over twee weken volgt Pjotter en een paar weken later gaan we zelf. De planning is om 21 mei op de boot te gaan wonen, dus als je in de buurt van de Veerhaven bent na die tijd, kom dan langs! We zijn begonnen met het inpakken van het huis. Kamer voor kamer wordt leeg gemaakt en we gooien vooral veel weg. Marktplaats staat inmiddels vol met advertenties van ons. Aan Elena gebeuren nog wat laatste details. De generator moest opnieuw worden afgesteld, de marifoon (nog geen 6 weken oud) is alweer terug bij Shiptron vanwege een storing en er is een relais op de motor vervangen, maar vraag me niet waarom precies. Mees vertellen we nu regelmatig, dat we straks op de boot gaan wonen, dat het straks mooi weer wordt, dat we veel op het strand gaan spelen, dat hij in zijn eigen stapelbedje mag slapen en dat we veel in het motorbootje gaan varen. Waarop de aanvulling kwam: "en vissen vangen!" En of! 27 april 2009, Voorjaarsschoonmaak
Zijn het lentekriebels of is het vertrekkersstress? In ieder geval er is dit weekend gepoetst en opgeruimd, zoals dat nog nooit is gebeurd. Leonie en haar moeder hebben 2 dagen alles uitgeruimd, schoongemaakt en weer ingeruimd. En alle kussenovertrekken zijn gewassen. Bij IKEA zijn alle mogelijke plastic dozen en opbergonzin gekocht, zodat alles straks lucht/waterdicht kan worden opgeborgen.
Van Thijs en Jen hebben we twee professionele fileermessen gekregen, dus aan het materiaal zal het niet liggen, nu de vissen nog!
We hebben ook nog wat laatste klussen gedaan: het stapelbedje van de mannetjes is wit gelakt, de EPIRB en verbandtrommel zijn opgehangen en de vlaggenmast is gerepareerd.
Nog ongeveer 5 weken... Leonie werkt morgen voor het laatst en ik stop 1 mei. Daarna begint de eindsprint: het huis moet worden ingepakt, de laatste administratieve klussen moeten worden gedaan en de laatste bootklusjes. En dan is het zover. Zin in!
13 april 2009, Voorproef-vakantie
 Ik had nog wat vakantiedagen tegoed en die hebben we benut om Elena te testen. Vrijdag 3 april gingen we in Brouwershaven aan boord. De volgende ochtend kwam Harm ons helpen om de nieuwe zeilen erop te zetten. Rosa (onze opstapper, zie een van de verhalen hieronder) en haar ouders en broertje kwamen een dagje meezeilen en de vader van Rosa werd ook meteen ingezet bij het optuigen van Elena. Er stond een lekker windje, dus we gingen als een speer richting Bruinisse en de nieuwe zeilen stonden er fantastisch op. Na de sluis hadden we wind tegen en zijn we verder naar Zierikzee gemotord, waar - na een hele gezellige dag - de ouders en het broertje van Rosa van boord gingen. Rosa bleef nog en zeilde (motor, geen wind) de volgende dag mee naar Willemstad, waar vandaan ze met het openbaar vervoer (3 uur!) terug naar huis ging. Het was 'vet cool' met Rosa en wij zien het helemaal zitten! Ze komt waarschijnlijk half juli in Noord-Spanje aan boord. Nu nog even die examens inkoppen..., succes Rosa!
Maandagochtend zijn we heel rustig van Willemstad naar Hellevoetsluis gezeild. 's Middags was het schitterend weer en heeft Mees op het achterdek gedoucht. 's Avonds stond ineens Aad Twigt (vervent zeiler van alle wereldzeeen) op de kade! Hij kwam samen met zijn vrouw, Hella, een biertje drinken en dat werd een gezellige avond.
Dinsdag zijn we van Hellevoetsluis naar Scheveningen gezeild. Het was niet echt lekker weer, dus ik zat binnen met de mannetjes, terwijl Adam in de stromende regen buiten zat met z'n noodle-soepje. 's Middags kwam Bojan onze nieuwe parasailor (soort spinnaker) brengen. We zijn weer uitgevaren, zodat Bojan het zeil kon demonstreren. Wat een geniaal idee, om een "stabiele" spinaker te ontwikkelen, en wat is het logo goed gelukt! We vonden het een prachtig zeil en denken dat we er veel plezier van zullen hebben.
Woensdagochtend zijn we in de stromende regen met de mannetjes naar Madurodam gegaan. De tramrit er naartoe was minstens even leuk voor Mees (eerste keer). 's Middags kwamen Jeroen en Sofia op bezoek en hebben we met z'n allen een onverwacht bezoek gebracht aan de Modesty, die toevallig ook in Scheveningen lag. Dat was enorm gezellig. Jeroen, Luise en Sofia aten bij ons op de Elena en Jack, Brenda en Anna Sophie kwamen aan het eind van de avond ook nog even een borrel halen. Kortom: een mooi voorproefje van de bootborrels die in het verschiet liggen!
Donderdag zijn we van Scheveningen naar Rotterdam gezeild. Daar kregen we een heel mooi plekje in de Veerhaven toegewezen, waar Elena tot ons vertrek mag blijven liggen. Het was ongelooflijk gezellig in Rotterdam. We hadden mooi weer en veel bezoek van Rotterdamse vriendjes. We zijn naar Blijdorp geweest, waar het Oceanium en de speeltuin favoriet waren van de kids. Zaterdag zijn we naar opa en oma in Buggenum gereden met Harm. Paaseieren zoeken, uitgebreid tafelen, wandelen en gewoon gezellig bij elkaar geweest. Voorlopig onze laatste pasen in NL, en waarschijnlijk ons laatste beoek aan Buggenum.
Het ging goed met de mannetjes aan boord. Ze hebben goed geslapen in hun nieuwe bedjes (stapelbed BB-achterkooi). Mees heeft genoten. Hij heeft z'n eerste duik al genomen, toen er op de steiger onverwacht een Jack Russel tegen hem opsprong. Pappa stond er gelukkig naast en hij had z'n reddingsvest aan, dus hij was er binnen 2 seconden weer uit, maar hij was wel erg geschrokken en vond het vooral erg koud! Pieter leert net lopen en zat dus onder de blauwe plekken. De boot was voor hem vooral een hindernisbaan! Hij was wel heel handig met de trap. Als je even niet keek, zat hij boven aan de trap!
Het was een heerlijke week. We hadden al erg veel zin om te vertrekken en dat gevoel is nu alleen maar versterkt. Het is leuk met z'n viertjes aan boord en Elena heeft het fantastisch gedaan! Zie ook het fotoboek!
1 april 2009, Tewaterlating
 Elena drijft! Ik heb de hele dag met een ongelooflijk grote glimlach rond gelopen. Wat is het waanzinnig, dat ze weer in het water ligt. Na vier jaar klussen, verbeteren, aanpassen en fine tunen is het zover: ze is klaar voor de wereldreis.
We wisten, toen we Elena kochten, dat er veel te doen was om haar helemaal te krijgen, zoals wij dat zelf wilden. Dat het zoveel werk was en dat er zoveel tijd in is gaan zitten, hadden we echter niet verwacht. Het voelt alsof we een nieuwbouw project hebben afgerond. 'We' betekent eigenlijk: Jachtwerf Brouwershaven en in het bijzonder Arno. Zonder zijn tomeloze inzet, creatieve ideeën en zijn expertise over electra, was er nooit zo'n mooi eindresultaat afgeleverd. Arno, Ad, Winnie, Piet Jan, en alle anderen, hartelijk dank!
Mooi was ook dat Pjotter tegelijk te water is gelaten. Alle musketiers liggen in het water, bijna klaar om weg te gaan.
Nog een aantal details. Een 1 april zonnetje leverde al 9,2 A laadstroom via de zonnepanelen! De wasmachine draait! De buiskap is geplaatst en ziet er echt super uit! De mast staat erop en de achterstag past langs de zonnepanelen. De ledlampen zitten erop en eronder...
Dit weekend gaan we varen met Rosa en haar familie en vervolgens gaan we een weekje met z'n vieren zeilen. We eindigen waarschijnlijk in de Veerhaven in Rotterdam om daar de laatste klusjes te gaan doen. Zie ook het fotoboek.
30 maart 2009, De laatste klusdag
Althans, de laatste klusdag in Brouwershaven. Samen met neef Joost heb ik de laatste klusjes afgewerkt. Woensdag gaat Elena te water. We hebben van een vriend, die in Ledlampen zit, een enorm sexy, maar totaal zinloze, onderwaterledlamp gekregen en ingebouwd: wit licht om de vissen te kunnen voeren en alle-kleuren-van-de-regenboog-licht om bootborrels in bootdisco's te veranderen. Verder hebben we de zeerailingnetten opnieuw bevestigd, de Autoprop nieuwe lagers gegeven en weer gemonteerd en nieuwe anodes op de saildrive gezet. Samen met Arno hebben we alle nieuwe gadgets getest. Met name de nieuwe Marifoon en het LifeTag man-overboord-systeem werken geniaal. Het is een lekker idee, dat, als een van ons ligt te slapen en de ander valt om onduidelijke redenen overboord, er een alarm afgaat. Het systeem is gekoppeld aan onze plotters, zodat we weten waar de ander zich bevindt, wat het terugvinden makkelijker maakt. Volgende week gaan we een week zeilen en dan gaan we het eens oefenen. De truc is natuurlijk om niet in paniek te raken. Degene die overboord valt, heeft altijd een reddingsvest met knipperlicht aan en het water is straks vaak warm. Er is dus geen enkele reden om gehaast of onvoorzichtig te werk te gaan. Als het alarm afgaat, eerst zelf goed aankleden en aanlijnen en dan pas zeilen strijken, motor starten en terugvaren om te zoeken. Piece of cake, lijkt me, maar de praktijk zal waarschijnlijk toch stressvoller zijn.... Laten we hopen dat het systeem nooit wordt gebruikt.
We hebben eindelijk een AIS signaal op onze boordcomputers. Dit is ook weer gekoppeld aan een alarm. Als er een zeeschip binnen bereik van onze antenne komt (maximaal zo'n 30 mijl), komen er bij ons gegevens over de naam, de positie, snelheid en richting op ons scherm. Oproepen en/of uitwijken wordt zo veel makkelijker. Dit soort technische systemen vergroot de veiligheid aan boord. Wat dat betreft is er veel veranderd ten opzichte van de tijd dat men alleen op een kompas en eigen zintuigen af moest gaan.
22 maart 2009, Weer een vertrekkersdag
 Inmiddels de derde vertrekkersdag. De eerste was in november en nu twee weekends achter elkaar: vorige week met alle boten met jonge kinderen en dit weekend de 'officiele' Zeilen-vertrekkersdag in de Dromedaris in Enkhuizen. Een treurige, maar begrijpelijke, constatering is, dat het steeds rustiger wordt op deze vertrekkersdagen. Credit crunch maakt helaas ook onder vertrekkers slachtoffers. We waren gisteren nog met zo'n 14 boten over, schat ik. Het wordt rustig op zee...
We hebben veel leuke mensen ontmoet, onder andere de Modesty van Jack en Brenda, die we wel kenden van hun website, maar nog niet eerder gesproken hadden. Mooi stel met een schitterende dochter. Natuurlijk waren Mjolner en Tangaroa er ook. Alleen Pjotter voelde zich een tikje te belangrijk. Zij verkozen een cursus routering boven de bar van de Dromedaris... Niet onbelangrijk als je met de Pjotter rond de wereld gaat zeilen, immers een Breehorn 37 heeft wel wat weg van de nieuwste Vendee en Volvo Ocean racers.
Er is weer veel over bootjes, plekjes en routes gepraat. De belangrijkste conclusie was: plan niet teveel, je gaat het toch anders doen... Heerlijk!
De klussenlijst wordt steeds korter. Op de foto staat het laatste project: de kuiptafel! Weer zo'n kunstwerkje van Arno van Jachtwerf Brouwershaven, wat moeten we straks zonder hem... Elena gaat volgende week te water, mooi moment. Daarna gaan we een weekje zeilen met de mannetjes. Alles uitproberen en vooral veel poetsen. De schoolpakketten van de Wereldschool zijn binnen en we hebben een afspraak gemaakt met de juf van Mees om het pakket te bekijken en aan te vullen met spullen van school.
Het is tijd om ons nu te gaan voorbereiden op echt losgooien. Afscheidsetentjes zijn gepland, bank- en verzekeringszaken geregeld. Kortom, we schaatsen bijna de Bonkevaart op, althans zo voelt het. Gek eigenlijk, we schaatsen toch eigenlijk de Zwette op, we staan immers pas aan het begin.
8 maart 2009, Spelers en spelersvrouwen
Op vrijdag zijn we met de mannen, Jeroen, Sebastiaan en ik, naar de Hiswa gegaan. Een beetje mistig in het hoofd, omdat Jeroen voldoende te drinken had ingeslagen voor de night before... Wat opvalt, is dat de routes exotischer, de bestemmingen woester, en het leven op zee bijzonderder wordt, naarmate de fles port leger wordt.
We hadden een lange boodschappenlijst en het is lekker winkelen als je samen op zoek bent naar veelal dezelfde onderdelen. Zo hebben we een geniale marifoon aangeschaft, die naast marifoon ook AIS signalen ontvangt. We hebben gezamenlijk 6 nieuwe reddingsvesten van Secumar gekocht, een nieuwe Epirb met gps, en het life tag systeem van Raymarine. Dat waren de laatste zaken op onze verlanglijst. Mooi dagje, mooi voorbereid, mooie dingen gekocht en weer eindeloos over bootjes en verre eilandjes gepraat.
Op zaterdag zijn we met de vrouwen, Luise, Rhiannonen ik, naar de Hiswa gegaan. We hebben eerst de door de mannen uitgezochte reddingsvesten gepast en ons meteen over laten halen om toch voor de kindjes ook inflatable reddingsvesten aan te schaffen. We hebben natuurlijk stevig onderhandeld over de prijs (wat best makkelijk gaat als je er vier tegelijk koopt). Verder hebben we een lezing van Hennie ten Dam gezien, die een interessante zeilreis naar Gambia had gemaakt. Rhiannon heeft een mooi zeilpak gekocht en Luise zeillaarzen. Ik heb zelf een KNRM-fleecetrui en een rugzak gekocht. We hadden natuurlijk stoere technische zaken moeten kopen, maar we hebben besloten dat we de aanschaf aan de mannen overlaten en dat we ons daar tijdens de reis in gaan verdiepen. Het was een heel gezellig dagje en ik hoop dat we inderdaad een beetje met elkaar op kunnen trekken het komende jaar (of twee jaar?). 4 maart 2009, Basisschool en wereldschool
 Een paar weken geleden ontvingen we een brief van de gemeente, waarin stond dat we Mees al moesten inschrijven voor een basisschool (hij wordt voor 1 oktober 2010 vier). Gek om daar al mee bezig te zijn, terwijl hij net is begonnen op de peuterspeelzaal. Afgelopen weekend zijn we naar de open dagen van twee basisscholen geweest en we hebben gekozen voor de Kingschool. Het is een openbare basisschool, waar Dalton-onderwijs wordt aangeboden. De keuze was niet moeilijk. We waren onder de indruk van de betrokkenheid van de leraren en de goeie sfeer, ook onder de aanwezige leerlingen. We spraken na afloop van de rondleiding met de leerkracht van groep 2 over onze wereldreis en zij bood spontaan aan om ons te helpen waar nodig, zodat Mees bij terugkeer zo goed mogelijk kan aansluiten, hopelijk in groep 3. Vandaag heb ik het inschrijfformulier ingeleverd op de Kingschool en de directeur ingelicht over onze wereldreis (een van de voorwaarden die de leerplichtambtenaar had gesteld). Ook heb ik een vervolgafspraak gemaakt om met de leerkracht van groep 2 te bekijken welke aanvullingen op het pakket van de Wereldschool nuttig zouden kunnen zijn. Het zou leuk zijn om alvast wat met Dalton te doen, terwijl we nog op zee zitten. Vanmiddag heb ik via internet de pakketten van groep 1 en 2 van de Wereldschool besteld (ook een van de voorwaarden die de leerplichtambtenaar had gesteld). We wilden het eerst laten opsturen naar bijv. Nieuw Zeeland (Mees wordt immers pas eind 2010 vier), maar dat bleek een hele kostbare zaak, dus we nemen het hele pakket (4 dozen!) toch maar meteen mee.
20 februari 2009, Op bezoek bij Mjolner
 We hebben nieuwe beste vrienden! Niet dat we ze vaker dan een keer of 4 gezien hebben, maar als je mensen tegenkomt, die ook rond de wereld gaan zeilen, dan schept dat een band. Beste vrienden help je, dus heb ik Jeroen een dag geholpen met klussen. Althans, we hebben ook wat klussen gedaan, tussen het koffiedrinken en lunchen in de kuip in... Mangaten in de watertanks, uitgevogeld hoe de waterleidingen lopen en - niet te vergeten - originele waterdichte fusion boxen in de kuip gemonteerd. Kortom topdagje!
Elena vordert gestaag. De hydroliek is vervangen, het stapelbed van de jongens is bijna klaar, de kuiptafel is in de maak, de buitendouche en de voetpomp zijn klaar, de watermaker is klaar om in bedrijf gezet te worden, de beugel met de radar en de zonnepanelen is af, er is een extra lader voor de startaccu geplaatst, kortom: ze heeft zin om te gaan! En wij ook... Het voelt een beetje als afwachten tot het eindelijk 6 juni is. We hebben er nu zo lang naar toe geleefd, zoveel voorbereid, dat het ook tijd wordt om echt te gaan. Ongelooflijk veel zin om de landvasten los te gooien en te gaan reizen met onze mooie mannetjes!
4 februari 2009, Doe een stapje naar voren
En een stapje terug... Waarom is het toch altijd zo, dat als je één klus denkt af te ronden, er twee nieuwe ontstaan? Afgelopen dagen zou ik samen met Arno (van Jachtwerf Brouwershaven) "even" de hydroliek van de stuurinrichting vervangen, logischer maken en hufterproof maken. "Even" de stuurpomp losmaken, blijkt de ketting (die tussen stuurwiel en pomp zit) verroest. "Even" de ketting eruit halen, blijkt de hele stuurstand met Mickey Mouse-boutjes vast te zitten. Kortom, ik heb 2 dagen onderin Elena gelegen... De hydroliek is nog niet vervangen, maar we hebben wel weer een aantal topklussen gedaan. Toch fijn dat we er nu achter komen en het op kunnen lossen, zodat dat niet onderweg hoeft. Jeroen en Sebastiaan zijn ook nog even langsgeweest. Handen in de zakken en koffie drinken... Als jullie straks met panne in Panama liggen, kom ik wel even langs: koffie drinken!
1 februari 2009, Rosa gaat mee!
 In Zilt 32 http://www.ziltmagazine.com/PDF/2008-zilt32.pdf op bladzijde 48 stond een oproep van Rosa. Rosa heeft als klein meisje rond de Atlantic gevaren en wil na haar eindexamen een jaar gaan reizen als opstapper. Leonie en ik lazen de oproep en het sprak ons allebei aan. Wat ongelooflijk stoer dat iemand van 17 zo'n bijzonder plan heeft. We hebben gereageerd en Rosa is vorige week zondag met haar moeder op bezoek geweest. Ons positieve gevoel werd bevestigd. Rosa is een relaxte meid, die begrijpt wat het leven op een boot betekent. Voor ons een afweging: willen we dit alleen met z'n vieren doen of is Elena groot genoeg voor een extra 'familielid'? Enerzijds is er straks altijd iemand extra om ons heen, anderzijds wordt het leven ook makkelijker. Rosa zal immers gewoon meehelpen met de dagelijkse dingen en kan ook wachtlopen. Zeker met de kindjes is het fijn om een paar extra handen en ogen erbij te hebben. En Rosa lijkt daar prima tussen te passen. Spannend, maar tegelijkertijd een heel leuk idee!
26 januari 2009, Boot Dusseldorf
 Een geniale dag met Jeroen en Sebastiaan. Zo goed als Jeroen deze dag kan verwoorden kan ik toch niet dus, beter goed gejat dan slecht bedacht... http://mjolnerontour.wordpress.com/2009/01/23/dusseldorf-boat-show/
15 januari 2009, klusdag en leerplichtnieuws
We hebben 'm binnen! De brief van de leerplichtambtenaar! Goed nieuws: Mees krijgt een jaar vrijstelling van de leerplicht (schooljaar 2011/2012) onder een aantal strikte voorwaarden:
-gesprek met de directeur van de school waar Mees wordt ingeschreven;
-wereldschoolpakket groep 1 en 2 afnemen en onderweg zelf les geven; -vanaf schooljaar 2012/2013 gaat Mees naar school. Een hele opluchting! En weer een vinkje op onze 'to-do'-lijst. Adam is bij de boot geweest. Er zijn weer veel klussen gedaan: anodes vervangen, wasmachine ingebouwd, watertank schoongemaakt (er kwam bruin water uit...) en de buiskap is gepast (frame met plastic). De buiskap wordt vooral functioneel, mooi is anders.... Hij wordt nu bekleed met witgrijze stof en wordt een stuk groter dan hij was. 12 januari 2009, Artikel Maasnieuws
 Op wereldreis, de voorbereidingen.
Leonie en Adam kennen elkaar nu 10 jaar. Ze ontmoetten elkaar op zeilcentrum ‘de Wijde Aa’, waar ze samen in het bestuur zaten. Nu, een decennium later, en 2 kindjes rijker, hebben ze een serieuze boot gekocht en gaan hun droom achterna. In juni willen ze vertrekken voor een wereldreis van drie jaar. Er moet nog wel wat gebeuren.
Van droom tot project
Het eerste dat we samen kochten, toen we samenwoonden, was een houten Waarschip 730. We woonden in Rotterdam en ze lag in Den Bommel op nog geen 30 minuten afstand. We hebben veel mooie tochten gemaakt en veel met haar meegemaakt. Samen zeilen, ontdekken en genieten van het buitenleven, dat beviel en smaakte naar meer.
Een wereldreis maken was voor ieder van ons al een droom, voordat we elkaar ontmoet hadden. Nadat we op de HISWA in 2003, geïnspireerd door de lezing van Olav Cox (Ritme van de oceaan), besloten dat we het echt gingen doen, zijn we meteen flink gaan sparen.
Elena
In juli 2005 hebben we onze droomboot gekocht: een aluminium Veliger 477. Een sterk, stoer, snel en comfortabel schip met een mooie lijn. In september 2005 trouwden we, dus we zijn direct met haar op huwelijksreis gegaan, naar de Kanaaleilanden. Iedere winter wordt Elena vertroeteld door Jachtwerf Brouwershaven en ieder jaar komt ze nog dichter bij onze ideale vertrekkersboot. Nou is dat natuurlijk subjectief, maar wij vinden haar het lekkerste ding te water. De afgelopen jaren heeft ze een rol-kottertuig gekregen, zodat we niet meer naar voren hoeven. Ze heeft een nieuwe zwaardere motor gekregen en zwaarder ankergerei. Een watermaker, wasmachine, zonnepanelen, generator en ga zo maar door, maken haar compleet. 1 maart gaat ze weer te water. Dan volgt een periode waarin we de laatste testvaarten kunnen maken. Houden de systemen het, werkt alles, zijn de nieuwe zeilen goed gesneden, willen de mannetjes in hun nieuwe bedstee slapen, etc.?
De mannetjes
Mees en Pieter zijn bijna 3 en bijna 1,5 als we vertrekken. Spannend. Hoe zal het zijn? Hoe zullen ze zich ontwikkelen? Wat gaan ze missen en wat kunnen we ze juist bieden? Het is de bedoeling om drie jaar weg te blijven, dus Mees is bijna 6 als we terugkomen. Gelukkig hebben we ontheffing van de leerplicht kunnen krijgen. We zullen het kleuterpakket van de Wereldschool kopen en zelf les gaan geven vanaf het moment dat Mees 4 wordt. Daarnaast hopen we de kids te laten zien hoe groot de wereld is: andere culturen, dicht bij de natuur, maar ook 24 uur per dag bij paps en mams. Niet dat ze zich achteraf veel zullen herinneren, maar de basis is op zijn minst interessant. Het liefst zouden we de garantie krijgen dat we na 3 jaar allemaal veilig en gezond voet aan wal zetten in Nederland en dat de mannetjes probleemloos aansluiting vinden op school. Ondanks het feit dat zulke garanties er niet zijn (en de ‘zie-je-wel’s op de loer liggen), hopen we van de reis en ons gezin volop en zonder angst (men lijdt immers het meest van het lijden dat men vreest) te genieten.
Vertrek
En nu, plotseling, wordt het concreet. Ons bedrijf is in goede handen. Het huis is verhuurd. Leonie heeft haar baan opgezegd per 1 mei. Elena is bijna klaar. Een datum voor het vertrekkersfeest is geprikt. En straks varen we weg, uit de Veerhaven. Routes zijn er om aan te passen, maar in grote lijnen willen we rond, rond de evenaar. Tot de Scillies bekend terrein, dat kost ons waarschijnlijk een maand en dat hebben we al vaker gedaan, ook met kids. Maar daarna komt de uitdaging. Vakantie verandert langzaam in ‘a way of life’. Hoe zal het zijn als we ons leventje ontdoen van een lekker huis, een auto, de Albert Heijn, en alle andere luxe waar we zo aan gewend zijn? Betrokkenheid bij bedrijf en familie en vriendjes zal, ondanks onze inspanningen, minder intensief worden. Dromen is leuk, en makkelijk. We zijn ongelofelijk benieuwd of vertrekken dat ook is. We hebben er vertrouwen in en kijken uit naar het reizen, met onze mooie mannetjes.
4 januari 2009, Skiën, kerst, oud & nieuw
 Allereerst wensen we iedereen een mooi 2009! We zijn net terug van een aantal dagen skien in Oostenrijk en anderhalve week Drompvent. Voorlopig onze laatste kerst en oud en nieuw in Europa en wat gaan we dat missen. Eerst met Gie en Joline en alle kids geskied en daarna met familie en veel vriendjes in de boerderij gezeten. Komen er achter dat we 10 jaar geleden ook al met z'n allen samen achter de kachel zaten. Er is niet zoveel veranderd, behalve dat er nu 5 kinderen rondrennen... Zie ook het fotoboek.
Tijdens de wintersport waren de kleine mannen ziek. Mees waarschijnlijk oorontsteking, Pieter iets onduidelijks in de buik. Weinig slaap, zieke mannetjes, een zieke papa en dan in een hotelkamer in Lech, dat was allemaal wat veel van het goede. Hoewel het erg gezellig was met Gie en Joline, waren we ongelofelijk blij, dat we daarna naar Opa en Oma in Drompvent mochten en de mannetjes twee nachten bij hen sliepen. Even bijtanken. We weten nu een beetje hoe het zal zijn als we zieke kindjes op de boot zullen hebben: afzien... Gelukkig knapten de jongens snel op en wijzelf ook. Daarna heerlijke dagen gehad. Kerstboom opzetten, lekker eten, veel hout uit het bos halen, goede wijn drinken, mooie tour de vin gemaakt, en vooral heel veel gelachen. 2009 feestelijk ingeluid. Nog maar 5 maanden tot ons vertrek! |