Archief 2010 (juni)

Terug

Fakarava en de haaien

We liggen in Fakarava, een wat groter atol, waar weer veel bootjes liggen, zo'n 11 nu. We kennen meer dan de helft en dat is wel weer erg gezellig. De zuidpas van Fakarava, waar we liggen, is beroemd om de scholen Grey Sharks (dat zou in het Nederlands best een grijze haai kunnen zijn, maar volgens mij heet hij anders bij ons). We willen dus graag duiken.

De eerste morgen, bijna meteen na aankomst, worden we uitgenodigd om mee te gaan snorkelen in de pas. Leonie en de mannetjes blijven op de boot, na ons nachtje zeilen, maar mij lijkt het wel gaaf. Het is mooi, met veel koraal en veel vissen. Snorkelend kan je niet erg diep, maar de black tip haaien zitten ook aan de oppervlakte en het zijn er weer erg veel. Erg mooie snorkeltrip in 4-5 knopen stroom, dus we hoeven bijna niets te doen en spoelen zo weer de lagune in.
 
De volgende dag hebben we een duik geregeld, bij het kleine pensionnetje, dat hier op de zuidpas staat (www.tetamanu.pf?). 4 bungalowtjes op palen vlak aan de pas en een bijbehorend restaurantje op palen boven het koraal. We willen de jongetjes weer meenemen op de duikboot, maar we komen erachter, dat die ons alleen even dropt en dat we dan met de stroming uiteindelijk weer bij het pension aankomen. Wat te doen met de mannetjes? De duikinstructeur weet wel wat (hij is zo'n 25, Frans en kinderloos en heeft dus geen idee wat het betekent om een uur op die mannetjes te passen). Hij loopt naar één van de gasten toe en vraagt of hij onze mannetjes even bij ze mag laten. De gasten durven natuurlijk geen nee te zeggen en wij verexcuseren ons, maar vinden het wel erg relaxed. Ze hebben zelf een dochtertje van 2, dus het is ook wel leuk dat ze even met onze mannen kan spelen.
 
We worden afgezet bij de 'drop off', dat is de buitenkant van de pas van het atol, waar het van 30 meter ineens naar 1200 meter duikt. Daar duiken we tot op de rand tot zo'n 30 meter. Onder ons zien we ongeveer 100 grey sharks!!! De duikinstructeur vertelde, voordat we vertrokken, dat dit de jonkies zijn, maar ze zijn toch nog altijd een meter of 2. Daarna duiken we de pas in, langs schitterend koraal en grote scholen vis. Plotseling duwt hij ons naar de bodem en gebaart dat we ons vast moeten houden aan het koraal op de bodem. 30 seconden later komt er een grote Eagle ray over ons heen gezweefd. Te gek. Daarna komen we in het midden van de pas en zien we de tweede school grey sharks. Meer dan 200 haaien circkelen op zo'n 30 meter diepte achter elkaar aan. En wij liggen daar op nog geen 5 meter vanaf. Als ik dit later terug lees, dan denk ik vast, 200, het zullen er wel enkele tientallen geweest zijn. Niet dus, het waren er meer dan 200 (we hebben ze niet geteld, maar de duikinstructeur wist de aantallen ongeveer). Grote grijze haaien. Het is paartijd en dat gaat er hardhandig aan toe, dus de vrouwtjes hebben allemaal krassen en wonden op hun lijf. De mannetjes houden van bijtsex…
 
We laten ons op de stroming langs de gigantische school drijven en kijken elkaar af en toe vol ongeloof aan. Bijna een uur later zijn we weer bij het pension en kunnen we niet veel meer zeggen. Wat was dit cool. Het gekke is dat we geen moment bang waren. Omdat je zo dichtbij in hun eigen omgeving bent en ze zo rustig en ongeinteresseerd voorbij zwemmen, is er weinig beangstigend eigenlijk. Terug op de kant gaan we op zoek naar de mannetjes, die heel gezellig op het strandje spelen met hun oppas gezinnetje. We lunchen bij het restaurantje wat erg gezellig en lekker is. Het restaurantje is via een loopbruggetje boven op het rif gezet en onder ons is het net een aquarium. Het afval van de keuken gaat zo het water in en daar vliegen dan de kleine vissen, de iets grotere, de grote en de black tips (ca. 15) op af. Als je nog eens een mooie vakantiebestemming zoekt!
 
's Avonds borrelen en eten we bij de "Endless Summer", stoppen daarna de mannetjes in bed met babyfoon en borrelen en kaarten daar tot laat. We schrikken van de verkiezingsuitslag. Wat zijn er toch een boel ontevreden mensen in ons landje. Wat een contrast met veel van de mensen die we tijdens deze reis ontmoeten. En wat treurig dat ons landje, dat anderen zo vrij en tolerant vinden, zo intolerant blijkt. Vandaag zijn we met Sammie naar de 'pink beach' gevaren, zo'n 20 minuten hier vandaan. Schitterend. Het strand is inderdaad roze, het is onbewoond en er zijn weer kleine inhammen vanuit de lagune. Na een uurtje komen er nog 4 dinghies aan met kajaks en surfplanken, dus het wordt erg gezellig. De mannetjes genieten van alle speeltjes en van alle aandacht en wij halen een paar kokosnoten uit de boom en drinken kokosmelk en bier. Vanmiddag borrelden we met dezelfde groep op "Sea Level", een 49 foot catamaran, die hij zelf bouwde. Hij doet daggemiddelden van zo'n 250-350 mijl en terwijl we daar borrelen, merken we eigenlijk nauwelijks dat er 13 man aan boord staan. Wij denken voor ons volgende rondje ook aan een cat…