Archief 2011 (juli)

Terug

Afscheid van Papua Nieuw Guinea

Het sturen met de hand valt mij reuze mee. Maar dat is makkelijk praten, want ik heb maar 1 nachtwacht, Chuck doet 2:00-5:00 uur en Adam heeft twee wachten Bovendien heb ik extreem veel geluk, want beide nachten is het droog tijdens mijn wacht. Ik zie zelfs nog dolfijnen (dan schrik je je eerst rot, als zo'n beest ineens naast je in de lucht springt, maar dan is het weer mooi). Chuck en Adam hebben beide minder geluk. Ze sturen uren achter elkaar in de stromende regen. Gelukkig kunnen we steeds achter het lampje van Sea Level aan varen, zodat we ons niet tureluurs hoeven te staren op het kompas. We kunnen beide nachten een paar uur zeilen, maar verder motoren we veel.

Het sturen met de hand valt mij reuze mee. Maar dat is makkelijk praten, want ik heb maar 1 nachtwacht, Chuck doet 2:00-5:00 uur en Adam heeft twee wachten Bovendien heb ik extreem veel geluk, want beide nachten is het droog tijdens mijn wacht. Ik zie zelfs nog dolfijnen (dan schrik je je eerst rot, als zo'n beest ineens naast je in de lucht springt, maar dan is het weer mooi). Chuck en Adam hebben beide minder geluk. Ze sturen uren achter elkaar in de stromende regen in extreem veel wind. Gelukkig kunnen we steeds achter het lampje van Sea Level aan varen, zodat we ons niet tureluurs hoeven te staren op het kompas. We kunnen beide nachten een paar uur zeilen, maar verder motoren we veel.

Na twee dagen komen we in Vanimo aan. Dat is de laatste plaats in Papua Nieuw Guinea voor de grens met Indonesië. We moeten er uitklaren uit PNG en visa voor Indonesië aanvragen. De natuurlijke havenkom ligt vol met schepen, die volgeladen worden met oeroude boomstammen…. Daar gaat het regenwoud.

We zijn bijna een maand in PNG geweest. Nou ja, PNG, alleen op de meest afgelegen kleine eilandjes van PNG. Het was gezellig met Sea Level en Endless Summer. De natuur was prachtig. Het was bijzonder om te zien hoe de mensen er leven. Wat tegenviel was het weer. We hebben echt belachelijk veel regen gehad. Dat kwam het zicht onder water ook niet ten goede. Het duiken en snorkelen hier is echt fantastisch. Erg mooi en levend koraal, met allemaal visjes die je nergens anders ziet. Als je dus eens deze kant op komt, kies dan een andere tijd van het jaar. We hebben veel gezien, maar bleven nergens langer dan 2 nachten. Het is best een groot land.

Morgen varen we (als onze visa inderdaad om 9:00 uur klaarliggen) Indonesië binnen. De klok wordt weer verzet, we lopen vanaf dan 7 uur voor op Nederland. In Jayapura, de eerste stad na de grens, 35 mijl vanaf Vanimo, komt Cathy aan boord. Cathy is een vriendin van Renee, die met ons van Fiji naar de Solomons is gevaren. We kennen Cathy niet, maar ze wilde heel graag ook een stuk meevaren en ze werd warm aanbevolen door Renee. Ze zal een week of 4 meevaren. Helaas zal ze de eerste week moeten doorbrengen in Jayapura, want van 25 tot 30 juli komt onze held, Arno, aan de Elena klussen en er komt zelfs ook een expert uit Nederland overgevlogen om de schade te begroten. We hopen dus dat Jayapura een leuke stad is, want we liggen er in totaal zo'n tien dagen.

Mees en ik hebben overigens groep 1 van de Wereldschool afgerond en houden nu vakantie.