Archief 2011 (september)

Terug

Bali en het leven aan boord. (door opa Peter)

We zijn onderweg van Bali naar Kalimantan, een lange tocht met tot nu toe te weinig wind om zonder motor te varen. Heerlijk lagen we bij het eiland ten noorden van Lombok, Gili Air. Een toeristisch eiland, maar kennelijk in een niet drukke periode, veel plaats op het strandterras en vandaar konden we heerlijk de zee inlopen om te snorkelen boven het rif. Heel veel erg mooie vis zwemt er rond, kleine donkerblauwtjes, grotere heel lichtblauwe met wat geel, gestreepte vissen en allerlei andere kleuren met vaak prachtige tekeningen. We zagen een bruin-wit dwarsgestreepte zeeslang, die zich in enige minuten met zijn totale lengte onder het zand wurmde. Dat had ik nog nooit eerder gezien. Wel vraag je je af, hoe dit stukje koraal beschermd wordt, omdat nogal wat toerboten er over heen varen en soms midden in het koraal ankeren. Het eilandje is duidelijk als toeristisch eilandje ontwikkeld, een redelijke overcapaciteit met dus veel concurrentie in de verkoop van souvenirs en accommodatie.

We zijn onderweg van Bali naar Kalimantan, een lange tocht met tot nu toe te weinig wind om zonder motor te varen.

Heerlijk lagen we bij het eiland ten noorden van Lombok, Gili Air. Een toeristisch eiland, maar kennelijk in een niet drukke periode, veel plaats op het strandterras en vandaar konden we heerlijk de zee inlopen om te snorkelen boven het rif. Heel veel erg mooie vis zwemt er rond, kleine donkerblauwtjes, grotere heel lichtblauwe met wat geel, gestreepte vissen en allerlei andere kleuren met vaak prachtige tekeningen. We zagen een bruin-wit dwarsgestreepte zeeslang, die zich in enige minuten met zijn totale lengte onder het zand wurmde. Dat had ik nog nooit eerder gezien. Wel vraag je je af, hoe dit stukje koraal beschermd wordt, omdat nogal wat toerboten er over heen varen en soms midden in het koraal ankeren. Het eilandje is duidelijk als toeristisch eilandje ontwikkeld, een redelijke overcapaciteit met dus veel concurrentie in de verkoop van souvenirs en accommodatie.

Maakte met Mees en Pieter op de bok naast de koetsier met een paardenwagentje een tochtje rond het eiland, passeerden de plek waar Adam tien jaar geleden met zijn jaarclub verbleef. Heerlijk om te zien hoe de jongetjes van zo'n tocht genieten. Ze mochten om beurten de teugels vasthouden.

Vertrokken net voor het invallen van de avond van het eiland en zeilden gedurende de nacht pal westwaarts naar het noorden van Bali (Lovina), waar we 's ochtends vroeg in een leuke baai aankwamen. Een mooie plek, waar we een Australische catamaran treffen, Molonga, met een leuke vriendin voor de jongens, Indi (4), waar ze twee dagen uitgebreid mee speelden in het lokale zwembadje. Heerlijk om te zien hoe vrolijk die kinderen urenlang met elkaar in het water spelletjes doen. Indi zwemt al vanaf de leeftijd van anderhalf jaar. Adam maakte kennis met de bijzondere bureaucratie om de visa verlengd te krijgen. Kost nogal wat extra, maar dan lukt het in 1 dag.

Massage op het strand onder een boom door een oudere vrouw, die dat al 30 jaar doet, beviel ons drieën heel goed. Goede gezondheidszorg is erg kostbaar vertelde deze vrouw, en daarom studeert haar dochter voor geneeskunde om arme mensen ook goed te kunnen helpen, een heel goed streven.

De volgende dag maken we een toertje met een taxibusje. We zwemmen in de hotsprings waar we gelukkig erg vroeg zijn. Nog geen toerist te zien. Daarna naar een Boedistische tempel en we eindigen in een Sawa om te kijken hoe een boer met een aantal familieleden de rijst oogst. Afsluitend een ijsje…

Al een hele week deel ik het leven van het Elena gezin en dat is bijzonder rijk. Er wordt goed overlegd wat ze gaan doen en wie waarvoor zorgt. Ze genieten van dit soort leven, zich verplaatsend in een bijzondere omgeving.