Archief 2012 (mei)

Terug

Motor highway

We hebben een fantastische week achter de rug. Het weer zat niet altijd mee, maar het was oergezellig met Philine en Michiel met kids en met Paul en Daan met kids. Mees en Pieter hebben gespeeld dat het een lieve lust was en vooral Pieter leefde daar enorm van op. Ze waren 's avonds steeds volledig uitgeteld. We kletsen enorm bij en het voelt alsof we al terug zijn, ook al weet ik dat het nog best een eind varen is! Het verslag van Paul over onze week aan land volgt, dus ik hou het hier even bij.
De Elena lag voor anker in de baai voor het huisje, waar we met z'n allen sliepen. Vanwege het slechte weer heeft ze uiteindelijk 4 nachten in de haven gelegen, ook op steenworp afstand van het huisje. Er is een monteur langsgeweest, die de wasmachine heeft gerepareerd. De koolborsteltjes bleken vochtig geworden en na wat poetswerk deed de wasmachine het weer.


We hebben een fantastische week achter de rug. Het weer zat niet altijd mee, maar het was oergezellig met Philine en Michiel met kids en met Paul en Daan met kids. Mees en Pieter hebben gespeeld dat het een lieve lust was en vooral Pieter leefde daar enorm van op. Ze waren 's avonds steeds volledig uitgeteld. We kletsen enorm bij en het voelt alsof we al terug zijn, ook al weet ik dat het nog best een eind varen is! Het verslag van Paul over onze week aan land volgt, dus ik hou het hier even bij.
De Elena lag voor anker in de baai voor het huisje, waar we met z'n allen sliepen. Vanwege het slechte weer heeft ze uiteindelijk 4 nachten in de haven gelegen, ook op steenworp afstand van het huisje. Er is een monteur langsgeweest, die de wasmachine heeft gerepareerd. De koolborsteltjes bleken vochtig geworden en na wat poetswerk deed de wasmachine het weer.

We vertrekken in alle vroegte richting Ibiza (ca. 380 mijl). Het water is vlak, er is geen druppel wind en de zon schijnt fel. Na het ontbijt gaat Adam de mast in (voor het eerst!). Hij vervangt een kapotte mastkar van het grootzeil (dat wordt via mastkarren langs een rails gehesen), die op onze tocht van Sicilie naar Sardinie kapot was geslagen. We motoren langs de kust van Sardinie en verliezen uiteindelijk weer alle zicht op land. Er zijn opvallend veel vrachtschepen om ons heen, veel meer dan tot nu toe. We zingen met z'n allen enthousiast voor mijn broer Harm, die jarig is, om vervolgens tot de ontdekking te komen, dat hij heeft opgehangen! Achteraf blijkt, dat hij midden in een gijp zat in een wedstrijd van de North Sea Regatta!
 
De mannetjes kleien, we lezen voor, houden een kinderdisco, eten een meloen en genieten van de rust na een drukke week. Nu loop ik wacht. De sikkel van de maan geeft veel licht. Het fluoriscerende effect van plankton is goed te zien achter de boot. Ineens zie ik honderden bewegende vlekken in het spoor achter de boot. Een school vissen? Of kwallen? Het is in elk geval een merkwaardig en betoverend gezicht. Gelukkig hebben we bijgetankt in Sardinie, want we motoren nog steeds en er zit voorlopig nog geen wind aan te komen volgens de weerberichten. Na al dat spugen van de vorige tocht, vinden we dat stiekum helemaal niet zo erg…